Vrijwilligerswerk @ Sangklaburi

Lieve allemaal!
Na mijn orientatie in Bangkok en Kanchanaburi ben ik met de bus vertrokken naar Sangklaburi. Sangklaburi is een stadje in de middle of nowhere vlak bij de grens van Birma. In Sangklaburi zijn weinig touristen, en dus is er ook niet heel veel te beleven. Op mijn eerste dag werd ik rondgeleid door het stadje en moest ik mijn definitieve keuze maken voor welk soort werk ik wilde doen. Voorafgaand had ik dus lesgeven gekozen, maar dat was niet helemaal doorgekomen ofzo. Uiteindelijk heb ik toen toch maar gekozen voor het werk in een weeshuis. Ik zou graag lesgeven, maar dat betekent lesgeven aan kinderen in groep 8, hun brieven nakijken en de grammatica uitleggen, dingen die ik zelf dus nog niet eens feilloos kan. Daarom leek het werk in het weeshuis mij een beter idee. Het weeshuis ligt op de top van een heuvel midden in de jungle. Het uitzicht vanaf de heuvel is prachtig want je kijkt uit op het regenwoud aan de grens van Birma. De tocht er naartoe is altijd spannend want regelmatig kapt de auto er halverwege mee en moeten we verder lopen. Het weeshuis wordt gerund door boeddhistische nonnen en monniken. Het aantal kinderen wat er is op een dag varieert aangezien sommigen 's avonds gewoon naar huis gaan en daar alleen komen voor het onderwijs, en dus niet elke dag aanwezig zijn. Gemiddeld zijn er tussen de 20 en de 25 kinderen van 3 tot 15 jaar. Mijn dag bestaat uit 's ochtends het leren van simpele Engelse zinnetjes en dingen als kleuren, dieren en fruit etc. Om 12 uur moet ik de maaltijd opscheppen voor de kinderen die de nonnen die ochtend gekookt hebben. Na de lunch is het vooral het spelen met de kinderen en de echte leergierige kinderen nog meer engelse zinnetjes/ rekensommen laten maken. Om 3 uur loop ik dan naar beneden naar de moestuin waar ik dan nog een half uurtje de plantjes water moet geven. Daarna is het opruimen met de kinderen en dan zit mijn dag er alweer op. Ik vind het in het weeshuis heel erg leuk. De kinderen zijn onwijs schattig en sommigen zijn ook echt heel slim. Ook is het heel mooi om te zien dat ze met zo weinig zoveel lol kunnen maken. Echt veel speelgoed is er namelijk niet, maar daardoor zijn ze erg creatief in het verzinnen van spelletjes. Zo hebben we vandaag een tafeltennistafel gecreerd en getafeltennisd met slippers en een tennisbal. De kinderen zijn echt superschattig en als we daar aan komen rijden met ons busje (gebeurt echter niet vaak aangezien de bus vaak al crasht voor de heuvel) komen alle kinderen op ons afgerend en beginnen ze je te knuffelen enzo. Buiten het werk om doe ik ook genoeg leuke dingen op mijn vrije dagen en mijn vrije uurtjes. Zo heb ik op een olifant gereden, geraft (kon je amper raften noemen, was meer een boottripje over de rivier), gezip-lined (soort kabelbaan) en heb ik op een quad gereden. Ik heb het hier dus ook weer erg naar mijn zin. Ik vind het werk heel erg leuk, en ik vind het jammer dat ik donderdag daar alweer mijn laatste dagje heb. Maarrr niet getreurd, vrijdag vertrek ik lekker naar het strand en daar heb ik ook totaal geen problemen mee!
Hele dikke knuffel van Nico